Fundamentele onzekerheden in ruimtelijke ontwikkelingsprocessen vormen een uitdaging voor planologen. In contrast met andere onzekerheden kunnen fundamentele onzekerheden niet worden weggenomen door meer kennis of betere informatie. Dit betekent dat planologen beperkt regie kunnen voeren over de ontwikkelingspaden van wijken, steden en regio’s. Daarom is er behoefte aan planningsbenaderingen die minder nadruk leggen op het beheersen van ontwikkelingspaden en meer zijn gericht op het versterken van de capaciteit van gebieden om in te spelen op zowel verwachte als onverwachte veranderingen. In Why Planning Needs Complexity wordt onderzocht hoe planologen slim kunnen omgaan met fundamentele onzekerheden, in het bijzonder bij het begeleiden van urbane en peri-urbane transformaties. Vanuit het perspectief van complexiteit presenteert het proefschrift een dynamisch, tijdsgevoelig begrip van ruimtelijke transformaties dat de verwevenheid en veranderlijkheid van de onderliggende processen helpt duiden. Ondersteunt door verschillende case studies in Nederland en Europa verkent de publicatie een adaptieve planningsbenadering die het vermogen van gebieden om op deze dynamische processen in te spelen vergroot. Onderdeel van deze benadering zijn bijvoorbeeld plannen en regels die zo zijn opgesteld dat ze verschillende ontwikkelingspaden kunnen faciliteren. Daarnaast worden planologen uitgenodigd om naast de meer traditionele rol van expert of bemiddelaar te functioneren als ‘trendwatcher’, verbinder en ‘facilitator’. ; Spatial development processes carry fundamental uncertainties that challenge spatial planners. Fundamental uncertainties cannot be reduced by improved knowledge or information, unlike other uncertainties. This translates into limited opportunities for planners to direct development trajectories of neighbourhoods, cities and regions. Therefore planning approaches are needed with less focus on control and with more emphasis on enhancing the capacities of these areas to respond to both foreseen and unforeseen change. Why Planning Needs Complexity examines how planners can intelligently deal with fundamental uncertainties, particularly in guiding urban and peri-urban transformations. Taking a complexity science perspective, this publication presents a dynamic, time-sensitive understanding of spatial transformations that helps to clarify the interconnected and changeable nature of the underlying processes. Supported by multiple case studies in the Netherlands and across Europe, this publication continues by exploring an adaptive approach to planning that strengthens the ability of an area to respond to such dynamic processes. This approach includes, for example, the formulation of plans and rules that accommodate a range of potential development trajectories. The approach also invites planners to take up the roles of trend-watchers, matchmakers and facilitators alongside their more traditional roles as experts or mediators.