A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A modernization ütopia: Galata and Pera during the late Ottoman era ; Bir modernleşme ütopyası: geç Osmanlı döneminde Galata ve Pera
Following the Ottoman conquest in 1453, Intra Muros Stamboul was adorned with edifices reflecting Ottoman monumental and vernacular architecture. With all the Muslim influence dominating the Historic Peninsula, a different story was taking place just across the Golden Horn. The autonomous Genoese city, Galata, and its extension Pera continued housing Levantine, European, and non-Muslim populations. By the 19th century, due to its cosmopolitan population, architectural fabric, and urban layout, this area has developed into a “typical” European city and accepted as the “modern” face of the Ottoman capital. This paper develops an understanding of the “modernization utopia” of the Ottomans and focuses on the urban implications of this utopia in Galata and Pera. This paper offers a critical, yet, theoretical framework for reading architectural and urban transformations that took place in Beyoğlu, beginning with the declaration of Tanzimat until the Young Turk revolution. The article also discusses the first municipal body that was established at Galata and Pera and presents some of the projects conducted by the Sixth District in urban scale as modernization interventions. ; Osmanlı fethinden sonra Suriçi İstanbul hızla dönüşmüş ve klasik Osmanlı mimari eserleriyle donatılmış olsa da, Haliç’in karşı yakasında yer alan Galata ve uzantısı olan Pera’da farklı bir hikaye süregelmiştir. Ceneviz döneminden itibaren otonom bir statüye sahip olan bu bölge, gayri-Müslim yoğunluklu bir nüfus barındırmaya devam etmiş, özellikler yabancı elçiliklerin kurulması ile Avrupalı ve Levanten nüfus için bir çekim alanı haline gelmiştir. 19. yüzyıla gelindiğinde ise bölge, kozmopolit yapısı, mimari dokusu ve kentsel yerleşimi ile “tipik” bir Avrupa kenti görünümüne bürünmüş, Osmanlı başkentinin “modern” yüzünü temsil etmeye başlamıştır. Bu makale 19. yüzyılda Osmanlı “modernleşme ütopyası”nın kentsel alandaki etkilerini incelemektedir. Dolayısıyla Tanzimat’ın ilanından Jön Türk devrimine kadar olan süreçte, Galata ve Pera’nın kentsel ve mimari dönüşümü modernleşme penceresinden değerlendirilmektedir. Bu bağlamda, Altıncı Daire’nin kurulması, ilk belediyecilik hizmetleri ve tarihi Galata surlarının yıkılması gibi örnekler, kentsel modernleşme bağlamında incelenmektedir.
A modernization ütopia: Galata and Pera during the late Ottoman era ; Bir modernleşme ütopyası: geç Osmanlı döneminde Galata ve Pera
Following the Ottoman conquest in 1453, Intra Muros Stamboul was adorned with edifices reflecting Ottoman monumental and vernacular architecture. With all the Muslim influence dominating the Historic Peninsula, a different story was taking place just across the Golden Horn. The autonomous Genoese city, Galata, and its extension Pera continued housing Levantine, European, and non-Muslim populations. By the 19th century, due to its cosmopolitan population, architectural fabric, and urban layout, this area has developed into a “typical” European city and accepted as the “modern” face of the Ottoman capital. This paper develops an understanding of the “modernization utopia” of the Ottomans and focuses on the urban implications of this utopia in Galata and Pera. This paper offers a critical, yet, theoretical framework for reading architectural and urban transformations that took place in Beyoğlu, beginning with the declaration of Tanzimat until the Young Turk revolution. The article also discusses the first municipal body that was established at Galata and Pera and presents some of the projects conducted by the Sixth District in urban scale as modernization interventions. ; Osmanlı fethinden sonra Suriçi İstanbul hızla dönüşmüş ve klasik Osmanlı mimari eserleriyle donatılmış olsa da, Haliç’in karşı yakasında yer alan Galata ve uzantısı olan Pera’da farklı bir hikaye süregelmiştir. Ceneviz döneminden itibaren otonom bir statüye sahip olan bu bölge, gayri-Müslim yoğunluklu bir nüfus barındırmaya devam etmiş, özellikler yabancı elçiliklerin kurulması ile Avrupalı ve Levanten nüfus için bir çekim alanı haline gelmiştir. 19. yüzyıla gelindiğinde ise bölge, kozmopolit yapısı, mimari dokusu ve kentsel yerleşimi ile “tipik” bir Avrupa kenti görünümüne bürünmüş, Osmanlı başkentinin “modern” yüzünü temsil etmeye başlamıştır. Bu makale 19. yüzyılda Osmanlı “modernleşme ütopyası”nın kentsel alandaki etkilerini incelemektedir. Dolayısıyla Tanzimat’ın ilanından Jön Türk devrimine kadar olan süreçte, Galata ve Pera’nın kentsel ve mimari dönüşümü modernleşme penceresinden değerlendirilmektedir. Bu bağlamda, Altıncı Daire’nin kurulması, ilk belediyecilik hizmetleri ve tarihi Galata surlarının yıkılması gibi örnekler, kentsel modernleşme bağlamında incelenmektedir.
A modernization ütopia: Galata and Pera during the late Ottoman era ; Bir modernleşme ütopyası: geç Osmanlı döneminde Galata ve Pera
Özlü, Nilay (author) / Özlü, Nilay
2019-01-01
127
Article (Journal)
Electronic Resource
English
DDC:
720
| British Library Conference Proceedings | 1999
Online Contents | 2013
Galata feels the pressure Unusual driving effects on the Galata Bridge
British Library Online Contents | 2001