A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
طرح بهینه اختلاط دوغاب در منطقه خشک مسیر حفاری EPB TBM های مترو شیراز
در هنگام تونل سازی توسط روش حفاری مکانیزه سپری و بعد از نصب سیستم نگهداری، بین سطح خارجی نگهداری نصب شده و محیط حفاری شده یک فضای خالی بوجود می آید که می بایست جهت جلوگیری از ریزش خاک و سنگ به درون این فضا و ایجاد نشست سطحی در اثر این ریزش، بوسیله ماده مناسبی پر شود. از پر کردن این فضای خالی حلقوی تحت عنوان عملیات Backfilling و تزریق تماسی یاد می شود که معمولاً با استفاده از دوغاب های تهیه شده از سیمان، ماسه، آب و ...، صورت می گیرد. لذا می بایست مخلوطی جهت تزریق انتخاب شود که هم دارای قابلیت پمپاژ خوبی باشد و با توجه به شرایط محیط حفاری علاوه بر خاصیت پرکنندگی دارای مقاومت لازم نیز بوده و حتی در شرایط اشباع قدرت آب بند کنندگی لازم را جهت جلوگیری از نفوذ آب به درون تونل داشته باشد. با توجه به اینکه بخشی از مسیر حفاری تونل های قطار شهری شیراز در محیط خشک حفر می شود و نیازی به خاصیت آب بندکنندگی دوغاب نیست، و اینکه با کاهش بنتونیت جهت محیط خشک قیمت واحد حجم دوغاب کاهش می یابد، در این تحقیق سعی شده است تا با توجه به آزمایش ها به عمل آمده طرح اختلاط مناسبی برای دوغاب در این محیط ارائه شود. تعداد 36 آزمایش با نسبت های مختلف مواد تشکیل دهنده دوغاب طراحی و انجام شد. نتایج به دست آمده دو طرح اختلاط دوغاب را برای محیط خشک به عنوان طرح های بهینه پیشنهاد می دهد.
طرح بهینه اختلاط دوغاب در منطقه خشک مسیر حفاری EPB TBM های مترو شیراز
در هنگام تونل سازی توسط روش حفاری مکانیزه سپری و بعد از نصب سیستم نگهداری، بین سطح خارجی نگهداری نصب شده و محیط حفاری شده یک فضای خالی بوجود می آید که می بایست جهت جلوگیری از ریزش خاک و سنگ به درون این فضا و ایجاد نشست سطحی در اثر این ریزش، بوسیله ماده مناسبی پر شود. از پر کردن این فضای خالی حلقوی تحت عنوان عملیات Backfilling و تزریق تماسی یاد می شود که معمولاً با استفاده از دوغاب های تهیه شده از سیمان، ماسه، آب و ...، صورت می گیرد. لذا می بایست مخلوطی جهت تزریق انتخاب شود که هم دارای قابلیت پمپاژ خوبی باشد و با توجه به شرایط محیط حفاری علاوه بر خاصیت پرکنندگی دارای مقاومت لازم نیز بوده و حتی در شرایط اشباع قدرت آب بند کنندگی لازم را جهت جلوگیری از نفوذ آب به درون تونل داشته باشد. با توجه به اینکه بخشی از مسیر حفاری تونل های قطار شهری شیراز در محیط خشک حفر می شود و نیازی به خاصیت آب بندکنندگی دوغاب نیست، و اینکه با کاهش بنتونیت جهت محیط خشک قیمت واحد حجم دوغاب کاهش می یابد، در این تحقیق سعی شده است تا با توجه به آزمایش ها به عمل آمده طرح اختلاط مناسبی برای دوغاب در این محیط ارائه شود. تعداد 36 آزمایش با نسبت های مختلف مواد تشکیل دهنده دوغاب طراحی و انجام شد. نتایج به دست آمده دو طرح اختلاط دوغاب را برای محیط خشک به عنوان طرح های بهینه پیشنهاد می دهد.
طرح بهینه اختلاط دوغاب در منطقه خشک مسیر حفاری EPB TBM های مترو شیراز
حجت الله معصومی فشانی (author) / محمد علی ابراهیمی فرسنگی (author) / حمید منصوری (author) / حامد جمشیدی (author)
2012
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
ارزیابی مسیر بهینه رشد اقتصادی، آلودگی و انباشت سرمایه: رویکرد الگوی سیستم پویا
DOAJ | 2020
تبیین رابطه اختلاط کاربری و استرس شهری؛ نمونه مطالعاتی: ناحیه 8 منطقه 1 شهرداری تهران
| DOAJ | 2023
مقایسه فنی اقتصادی استفاده از ماشین¬های حفاری تمام مقطع سپری برای حفاری قطعه دوم تونل قمرود
| DOAJ | 2013