A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
بررسی تغییرات تبخیرتعرق پتانسیل در شرایط اقلیمی آینده تحت سناریوهای واداشت تابشی (مطالعه موردی: ایستگاه بندر انزلی) 20.1001.1.23453419.1400.9.1.7.4
بهبود برآوردهای تبخیرتعرق پتانسیل (ETp) در تعیین دقیق نیاز آبی گیاهان بویژه در شرایط تغییر اقلیم اهمیت زیادی دارد. در این مطالعه تبخیرتعرق پتانسیل در ایستگاه بندر انزلی با استفاده از دو روش هارگریوز- سامانی و تورنت-وایت بر اساس داده‌های دوره 1985-2018 مورد ارزیابی قرار گرفت. مدل آماری SDSM جهت مقیاس‌کاهی خروجی‌های مدل گردش عمومی CanESM2 تحت سناریوهای واداشت تابشی (RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5) استفاده شد. برای ارزیابی و پیش‌نگری داده‌های اقلیمی، دوره آماری 2018-1986 به عنوان دوره پایه و دو دوره آماری 2050-2025 و 2100-2075 به عنوان دوره‌های پیش‌نگری استفاده شدند. بر اساس نتایج حاصله، دما تحت همه سناریوها و برای هر دو دوره زمانی آینده روندی افزایشی خواهد داشت. نتایج نشان داد که pET از سال 2025 تا 2100 تحت سه سناریو افزایش خواهد یافت به جز در روش تورنت-وایت که در دوره زمانی 2075-2100 در ماه مارس کاهش پیدا خواهد کرد. در سناریوی RCP2.6، بیشترین مقدار افزایش pET در روش تورنت-وایت در ماه ژوئیه و برابر با 55 میلی‌متر به دست آمد. این مقدار در روش هارگریوز-سامانی برابر با 63/1 میلی‌متر در ماه آوریل محاسبه شد. در سناریوی RCP4.5 بیشترین مقدار افزایش در ETp در روش تورنت-وایت در ماه ژوئیه (برابر با 96/54 میلی‌متر) و در روش هارگریوز-سامانی در ماه ژانویه (برابر با 45/1 میلی‌متر) طی دوره 2025 تا 2100 به دست آمد. در سناریوی RCP8.5 بیشترین مقدار افزایش در تبخیرتعرق پتانسیل در روش تورنت-وایت در ماه ژوئن (برابر با 34/40 میلی‌متر) و در روش هارگریوز-سامانی در ماه ژانویه (برابر با 72/1 میلی‌متر) طی همان دوره محاسبه گردید. همچنین، کمترین افزایش pET در سناریوی RCP4.5 بین سال‌های 2025 و 2050 و در سناریوی RCP8.5 بین سال‌های 2075 و 2100رخ خواهد داد.
بررسی تغییرات تبخیرتعرق پتانسیل در شرایط اقلیمی آینده تحت سناریوهای واداشت تابشی (مطالعه موردی: ایستگاه بندر انزلی) 20.1001.1.23453419.1400.9.1.7.4
بهبود برآوردهای تبخیرتعرق پتانسیل (ETp) در تعیین دقیق نیاز آبی گیاهان بویژه در شرایط تغییر اقلیم اهمیت زیادی دارد. در این مطالعه تبخیرتعرق پتانسیل در ایستگاه بندر انزلی با استفاده از دو روش هارگریوز- سامانی و تورنت-وایت بر اساس داده‌های دوره 1985-2018 مورد ارزیابی قرار گرفت. مدل آماری SDSM جهت مقیاس‌کاهی خروجی‌های مدل گردش عمومی CanESM2 تحت سناریوهای واداشت تابشی (RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5) استفاده شد. برای ارزیابی و پیش‌نگری داده‌های اقلیمی، دوره آماری 2018-1986 به عنوان دوره پایه و دو دوره آماری 2050-2025 و 2100-2075 به عنوان دوره‌های پیش‌نگری استفاده شدند. بر اساس نتایج حاصله، دما تحت همه سناریوها و برای هر دو دوره زمانی آینده روندی افزایشی خواهد داشت. نتایج نشان داد که pET از سال 2025 تا 2100 تحت سه سناریو افزایش خواهد یافت به جز در روش تورنت-وایت که در دوره زمانی 2075-2100 در ماه مارس کاهش پیدا خواهد کرد. در سناریوی RCP2.6، بیشترین مقدار افزایش pET در روش تورنت-وایت در ماه ژوئیه و برابر با 55 میلی‌متر به دست آمد. این مقدار در روش هارگریوز-سامانی برابر با 63/1 میلی‌متر در ماه آوریل محاسبه شد. در سناریوی RCP4.5 بیشترین مقدار افزایش در ETp در روش تورنت-وایت در ماه ژوئیه (برابر با 96/54 میلی‌متر) و در روش هارگریوز-سامانی در ماه ژانویه (برابر با 45/1 میلی‌متر) طی دوره 2025 تا 2100 به دست آمد. در سناریوی RCP8.5 بیشترین مقدار افزایش در تبخیرتعرق پتانسیل در روش تورنت-وایت در ماه ژوئن (برابر با 34/40 میلی‌متر) و در روش هارگریوز-سامانی در ماه ژانویه (برابر با 72/1 میلی‌متر) طی همان دوره محاسبه گردید. همچنین، کمترین افزایش pET در سناریوی RCP4.5 بین سال‌های 2025 و 2050 و در سناریوی RCP8.5 بین سال‌های 2075 و 2100رخ خواهد داد.
بررسی تغییرات تبخیرتعرق پتانسیل در شرایط اقلیمی آینده تحت سناریوهای واداشت تابشی (مطالعه موردی: ایستگاه بندر انزلی) 20.1001.1.23453419.1400.9.1.7.4
فردوس حشمتی (author) / نسرین سیاری (author)
2021
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
تغییراقلیم , تبخیرتعرق , sdsm , سناریوهای rcp , Agriculture , S , Agriculture (General) , S1-972 , Meteorology. Climatology , QC851-999
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
مقایسه دو روش نرو فازی و ASD در پیش بینی تغییرات اقلیمی (مطالعه موردی: ایستگاه سینوپتیک کرمان)
DOAJ | 2014
بررسی آسیب‌پذیری اقتصادی از نوسانات اقلیمی (مطالعه موردی: استان خراسان رضوی)
| DOAJ | 2016
بررسی عدم قطعیت پیش‌یابی‌های مدل‌های گردش کلی جو (مطالعه موردی: ایستگاه هاشم‌آباد گرگان)
| DOAJ | 2020
تأثیر توپوگرافی اصلاح شده در بهبود نتایج مدل اقلیمی RegCM4 (مطالعه موردی: شمال ایران)
| DOAJ | 2018