A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
PROBLEMATYKA BUDOWLANO–KONSERWATORSKA ZABYTKOWYCH OBIEKTÓW KONSTRUKCJI DREWNIANYCH NA PRZYKŁADZIE KOŚCIOŁA PW. ŚW. MIKOŁAJA BISKUPA W DOMARADZU
Problematyka prowadzenia prac rewaloryzacyjnych drewnianych obiektów zabytkowych zaliczana jest do trudniejszych zadań konserwatorskich. Stosowane rozwiązania konstrukcyjne i ciesielskie w XV wieku i późniejszych latach zostały zapomniane przez współczesnych architektów - konserwatorów i brygady ciesielskie. Wykonane prace, które zaliczyć można do rekonstrukcyjnych, w kościele w Domaradzu, dowodzą, że przed przystąpieniem do prac konserwatorskich obiektów zabytkowych, należy wykonywać specjalistyczne badania mykologiczne i studia architektoniczno-konserwatorskie. Dopiero wyniki badań, dają podstawę do formułowania zaleceń konserwatorskich. Przyjęty tok postępowania w kościele, oparty został na metodzie zachowania nawarstwień kulturowych, oryginalnych struktur materiałowych i systemu połączeń ciesielskich. Kolejne etapy prac konserwatorskich, począwszy od wymiany belek podwalinowych, po wzmocnienie konstrukcyjne więźby dachowej, prowadzono po wykonaniu wnikliwych analiz stanu zachowania tychże elementów. W trakcie prac odsłonięto fragmenty wcześniejszych form konstrukcyjnych i polichromii. Odkryta belka, będąca pozostałością tzw. sobót została wyeksponowana, z myślą, ukazania śladów historycznych form architektonicznych obiektu. Metoda ta, jest powszechnie stosowana w postępowaniach konserwatorskich.
PROBLEMATYKA BUDOWLANO–KONSERWATORSKA ZABYTKOWYCH OBIEKTÓW KONSTRUKCJI DREWNIANYCH NA PRZYKŁADZIE KOŚCIOŁA PW. ŚW. MIKOŁAJA BISKUPA W DOMARADZU
Problematyka prowadzenia prac rewaloryzacyjnych drewnianych obiektów zabytkowych zaliczana jest do trudniejszych zadań konserwatorskich. Stosowane rozwiązania konstrukcyjne i ciesielskie w XV wieku i późniejszych latach zostały zapomniane przez współczesnych architektów - konserwatorów i brygady ciesielskie. Wykonane prace, które zaliczyć można do rekonstrukcyjnych, w kościele w Domaradzu, dowodzą, że przed przystąpieniem do prac konserwatorskich obiektów zabytkowych, należy wykonywać specjalistyczne badania mykologiczne i studia architektoniczno-konserwatorskie. Dopiero wyniki badań, dają podstawę do formułowania zaleceń konserwatorskich. Przyjęty tok postępowania w kościele, oparty został na metodzie zachowania nawarstwień kulturowych, oryginalnych struktur materiałowych i systemu połączeń ciesielskich. Kolejne etapy prac konserwatorskich, począwszy od wymiany belek podwalinowych, po wzmocnienie konstrukcyjne więźby dachowej, prowadzono po wykonaniu wnikliwych analiz stanu zachowania tychże elementów. W trakcie prac odsłonięto fragmenty wcześniejszych form konstrukcyjnych i polichromii. Odkryta belka, będąca pozostałością tzw. sobót została wyeksponowana, z myślą, ukazania śladów historycznych form architektonicznych obiektu. Metoda ta, jest powszechnie stosowana w postępowaniach konserwatorskich.
PROBLEMATYKA BUDOWLANO–KONSERWATORSKA ZABYTKOWYCH OBIEKTÓW KONSTRUKCJI DREWNIANYCH NA PRZYKŁADZIE KOŚCIOŁA PW. ŚW. MIKOŁAJA BISKUPA W DOMARADZU
Marek GOSZTYŁA (author) / Łukasz GOŁDA (author)
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
Problematyka konserwatorska wielkiego Luwru
British Library Conference Proceedings | 1995
|Naprawy i wzmocnienia konstrukcji drewnianych
TIBKAT | 2000
|Gotycka architektura kościoła św. Mikołaja w Głogowie
DataCite | 1963
|