A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
WYKORZYSTANIE SYMULACJI NUMERYCZNEJ DO WYZNACZANIA PARAMETRÓW PRZEPŁYWU POWIETRZA
W pracy przedstawiono procedurę wyznaczania podstawowych parametrów wpływających na profil prędkości wiatru tj. współczynnika szorstkości i prędkości tarciowej w oparciu o dane uzyskane z analiz symulacyjnych. W celu uchwycenia wpływu zabudowy na zmianę parametrów kształtujących profil prędkości wiatru przeprowadzono symulację numeryczną w oparciu o turbulencyjny model realizable k - e. Analizę przeprowadzono dla prostego przypadku obiektu w kształcie walca o wymiarach f=10 m i h=10 m zlokalizowanego w terenie otwartym o szorstkości podłoża zo=0,02 m. Korzystając z uzyskanych danych określono średnie wielkości prędkości u i dyssypacji energii e, na trzech analizowanych wysokościach (2, 12, 16 m), w odległości 0, 21, 42 i 63 m od wlotu. W pierwszym wariancie współczynnik szorstkości i prędkość tarciową wyznaczono korzystając z profilu logarytmicznego prędkości wiatru, przyjmując przemieszczenie płaszczyzny zerowej zd zgodnie ze wzorem zaproponowanym w pracy [1]. W drugim wariancie wielkości ux i zo określono przyjmując założenie, że wystąpił pomijalnie mały efekt turbulencji termicznej QH = 4,7 W/m2. Główną bazą rozważań były równania wynikające z podobieństwa Monina Obukhova i bezwymiarowej funkcji . Wielkości uzyskane w ramach wariantu pierwszego są możliwe do zaakceptowania. Natomiast wyniki otrzymane w wariancie drugim w odległości do 40m od wlotu wielokrotnie przewyższają poziom realny.
WYKORZYSTANIE SYMULACJI NUMERYCZNEJ DO WYZNACZANIA PARAMETRÓW PRZEPŁYWU POWIETRZA
W pracy przedstawiono procedurę wyznaczania podstawowych parametrów wpływających na profil prędkości wiatru tj. współczynnika szorstkości i prędkości tarciowej w oparciu o dane uzyskane z analiz symulacyjnych. W celu uchwycenia wpływu zabudowy na zmianę parametrów kształtujących profil prędkości wiatru przeprowadzono symulację numeryczną w oparciu o turbulencyjny model realizable k - e. Analizę przeprowadzono dla prostego przypadku obiektu w kształcie walca o wymiarach f=10 m i h=10 m zlokalizowanego w terenie otwartym o szorstkości podłoża zo=0,02 m. Korzystając z uzyskanych danych określono średnie wielkości prędkości u i dyssypacji energii e, na trzech analizowanych wysokościach (2, 12, 16 m), w odległości 0, 21, 42 i 63 m od wlotu. W pierwszym wariancie współczynnik szorstkości i prędkość tarciową wyznaczono korzystając z profilu logarytmicznego prędkości wiatru, przyjmując przemieszczenie płaszczyzny zerowej zd zgodnie ze wzorem zaproponowanym w pracy [1]. W drugim wariancie wielkości ux i zo określono przyjmując założenie, że wystąpił pomijalnie mały efekt turbulencji termicznej QH = 4,7 W/m2. Główną bazą rozważań były równania wynikające z podobieństwa Monina Obukhova i bezwymiarowej funkcji . Wielkości uzyskane w ramach wariantu pierwszego są możliwe do zaakceptowania. Natomiast wyniki otrzymane w wariancie drugim w odległości do 40m od wlotu wielokrotnie przewyższają poziom realny.
WYKORZYSTANIE SYMULACJI NUMERYCZNEJ DO WYZNACZANIA PARAMETRÓW PRZEPŁYWU POWIETRZA
Marek JABŁOŃSKI (author) / Katarzyna KLEMM (author)
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
Wykorzystanie Funkcji Produkcji Do Wyznaczania Optymalnego Poziomu Nawozenia
| British Library Online Contents | 1995