A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
پیش‌بینی درون‌فصلی تولید گندم فاریاب با استفاده از شاخص منطقه‌ای بیلان رطوبتی (مطالعه موردی: استان قم)
وقوع متناوب خشکسالی و نابهنجاری رطوبت خاک موجب افت عملکرد گیاهان زراعی دیم و فاریاب می‌شود. پیش‌آگاهی از میزان افت احتمالی تولید در انتهای فصل، جهت تضمین تولید پایدار و امنیت غذایی ضروری است. در مطالعه حاضر با بهره‌گیری از شاخص تفاضل بارش و تبخیرتعرق پتانسیل استانداردشده (SPEI) که معرف بیلان رطوبتی است، رابطه بین بین تولید منطقه‌ای گندم زمستانه فاریاب و وضعیت خشکسالی طی دوره 2017-2006 دراستان قم جستجو شد. برای شناخت وضعیت خشکسالی منطقه و با توجه به کمبود ایستگاه‌های هواشناسی، از داده‌های حدود 30 نقطه از شبکه داده‌های بازتحلیل، با پوشش مکانی کافی از منطقه و نیز از روش چندمتغیره تحلیل مولفه اصلی برای استخراج الگوهای مکانی-زمانی خشکسالی استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که بر اساس داده‌های دوره 117 ساله (2017-1901)، الگوی غالب رخداد‌های خشکسالی منطقه بیش از 80 درصد واریانس تغییرات نقاط شبکه بازتحلیل را توجیه می‌کند. این الگو برای انواع خشکسالی‌های هواشناسی، کشاورزی و هیدرولوژیکی، وقوع خشکسالی‌های شدید و فرین طی دو دهه اخیر را نشان می‌دهد. همچنین مشخص شد که شاخص خشکسالی هواشناسی (SPEI) در ماه مارس بالاترین همبستگی (9/0) را با تولید نهایی گندم برداشت شده طی 3 ماه بعد (ژوئن) دارد. اعتبارسنجی مستقل مدل‌های رگرسیون چندگانه با رهیافت بازنمونه گیری Jacknife، نشان داد که اکثر مدل‌ها قادرند برآورد قابل قبولی از میزان تولید نهایی با لحاظ اثر خشکسالی ارائه دهند.
پیش‌بینی درون‌فصلی تولید گندم فاریاب با استفاده از شاخص منطقه‌ای بیلان رطوبتی (مطالعه موردی: استان قم)
وقوع متناوب خشکسالی و نابهنجاری رطوبت خاک موجب افت عملکرد گیاهان زراعی دیم و فاریاب می‌شود. پیش‌آگاهی از میزان افت احتمالی تولید در انتهای فصل، جهت تضمین تولید پایدار و امنیت غذایی ضروری است. در مطالعه حاضر با بهره‌گیری از شاخص تفاضل بارش و تبخیرتعرق پتانسیل استانداردشده (SPEI) که معرف بیلان رطوبتی است، رابطه بین بین تولید منطقه‌ای گندم زمستانه فاریاب و وضعیت خشکسالی طی دوره 2017-2006 دراستان قم جستجو شد. برای شناخت وضعیت خشکسالی منطقه و با توجه به کمبود ایستگاه‌های هواشناسی، از داده‌های حدود 30 نقطه از شبکه داده‌های بازتحلیل، با پوشش مکانی کافی از منطقه و نیز از روش چندمتغیره تحلیل مولفه اصلی برای استخراج الگوهای مکانی-زمانی خشکسالی استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که بر اساس داده‌های دوره 117 ساله (2017-1901)، الگوی غالب رخداد‌های خشکسالی منطقه بیش از 80 درصد واریانس تغییرات نقاط شبکه بازتحلیل را توجیه می‌کند. این الگو برای انواع خشکسالی‌های هواشناسی، کشاورزی و هیدرولوژیکی، وقوع خشکسالی‌های شدید و فرین طی دو دهه اخیر را نشان می‌دهد. همچنین مشخص شد که شاخص خشکسالی هواشناسی (SPEI) در ماه مارس بالاترین همبستگی (9/0) را با تولید نهایی گندم برداشت شده طی 3 ماه بعد (ژوئن) دارد. اعتبارسنجی مستقل مدل‌های رگرسیون چندگانه با رهیافت بازنمونه گیری Jacknife، نشان داد که اکثر مدل‌ها قادرند برآورد قابل قبولی از میزان تولید نهایی با لحاظ اثر خشکسالی ارائه دهند.
پیش‌بینی درون‌فصلی تولید گندم فاریاب با استفاده از شاخص منطقه‌ای بیلان رطوبتی (مطالعه موردی: استان قم)
مهدی قمقامی ورکی (author) / عباس پورمیدانی (author)
2022
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
| DOAJ | 2017