A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
Dostępność komunikacyjna z Polski regionów turystycznych wybrzeża Chorwacji
Sytuacja geopolityczna Chorwacji po wojnie domowej z początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku wpłynęła na spadek znaczenia turystyki w gospodarce narodowej. Jednak historia pokazuje, że kraj, gdzie miały miejsce działania zbrojne, potrafi skutecznie wykorzystać daną mu jeszcze raz szansę oraz rozwijać ofertę turystyczną wraz z infrastrukturą transportową, która jest niezbędna do realizacji funkcji turystycznej. Celem pracy jest przedstawienie zróżnicowania stopnia dostępności komunikacyjnej regionów turystycznych wybrzeża Chorwacji dla transportu drogowego jako głównego środka transportu kształtującego ruch turystyczny tego kraju (Kruczek, Sacha, 1996). Ogromne znaczenie dla wielkości przewozów transportem lotniczym ma transport drogowy, gdzie średni czas potrzebny na podróż z Polski do regionów turystycznych Chorwacji wynosi około 14 godzin. W przypadku transportu drogowego ciężko jest mówić o realizacji jednego z postulatów przewozowych dotyczącego bezpieczeństwa, gdyż spadek koncentracji, towarzyszący długiej jeździe, wpływa negatywnie na bezpieczeństwo podróży (Bentkowska-Senator, Kordel, 2008). Z kolei bezpośredniość i relatywna taniość wykorzystania transportu drogowego względem lotniczego pozostają głównymi czynnikami decydującymi o wyborze właśnie tego środka transportu (Serafin, 2015). Natomiast w przypadku przewozów autokarowych można dodatkowo mówić o spełnieniu postulatu masowości, którego realizacja w przypadku transportu lotniczego i samochodowego jest niemożliwa (Pawlicka, 1978; Milewski, 2012).
Dostępność komunikacyjna z Polski regionów turystycznych wybrzeża Chorwacji
Sytuacja geopolityczna Chorwacji po wojnie domowej z początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku wpłynęła na spadek znaczenia turystyki w gospodarce narodowej. Jednak historia pokazuje, że kraj, gdzie miały miejsce działania zbrojne, potrafi skutecznie wykorzystać daną mu jeszcze raz szansę oraz rozwijać ofertę turystyczną wraz z infrastrukturą transportową, która jest niezbędna do realizacji funkcji turystycznej. Celem pracy jest przedstawienie zróżnicowania stopnia dostępności komunikacyjnej regionów turystycznych wybrzeża Chorwacji dla transportu drogowego jako głównego środka transportu kształtującego ruch turystyczny tego kraju (Kruczek, Sacha, 1996). Ogromne znaczenie dla wielkości przewozów transportem lotniczym ma transport drogowy, gdzie średni czas potrzebny na podróż z Polski do regionów turystycznych Chorwacji wynosi około 14 godzin. W przypadku transportu drogowego ciężko jest mówić o realizacji jednego z postulatów przewozowych dotyczącego bezpieczeństwa, gdyż spadek koncentracji, towarzyszący długiej jeździe, wpływa negatywnie na bezpieczeństwo podróży (Bentkowska-Senator, Kordel, 2008). Z kolei bezpośredniość i relatywna taniość wykorzystania transportu drogowego względem lotniczego pozostają głównymi czynnikami decydującymi o wyborze właśnie tego środka transportu (Serafin, 2015). Natomiast w przypadku przewozów autokarowych można dodatkowo mówić o spełnieniu postulatu masowości, którego realizacja w przypadku transportu lotniczego i samochodowego jest niemożliwa (Pawlicka, 1978; Milewski, 2012).
Dostępność komunikacyjna z Polski regionów turystycznych wybrzeża Chorwacji
Tomasz Wiskulski (author) / Jan A. Wendt (author)
2016
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
Przekształcenia struktur przestrzennych regionów
TIBKAT | 2007
|Aktywizacja polskich miasteczek dla celow turystycznych
British Library Conference Proceedings | 1995
|Architektura sakralna regionów saharyjskich
TIBKAT | 1991
|Dynamiczna klasyfikacja regionów UE ze względu na strukturę rynku pracy – pozycja regionów polskich
DOAJ | 2015
|