A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
Rewaloryzacja zabytkowego Gmachu Technologii Chemicznej w zespole Politechniki Warszawskiej
Gmach Technologii Chemicznej powstał w latach 30. XX wieku. Jest jednym z dwóch gmachów, autorstwa ówczesnego dziekana Wydziału Architektury – prof. Czesława Przybylskiego, wchodzących w skład zabytkowego zespołu Politechniki Warszawskiej. Gmach zaprojektowano z uwzględnieniem specyficznych rozwiązań funkcjonalnych i technologicznych, w oparciu o najnowsze wówczas wzorce europejskie i amerykańskie. W architektonicznej formie Przybylski nawiązał do geometrycznych nurtów awangardowych. W wieloczłonowej, kaskadowo spiętrzonej bryle wydobył elementy strukturalne, potraktowane w sposób rzeźbiarski, przy jednoczesnym zachowaniu jedności funkcji i formy. Całość wpisała się w bryłowo-fakturowy warszawski funkcjonalizm nurtu „szarej cegły”. Gmach uległ znacznym zniszczeniom w czasie Powstania Warszawskiego (zniszczenia stropów, wypalenie wnętrz). Powojenna odbudowa i modernizacje nastawione były na usprawnienie i intensyfikację funkcji utylitarnych, z pominięciem odtworzeń pierwotnych układów i historycznego wystroju. Ostatnie dekady przyniosły zmianę podejścia do zabytkowych gmachów Politechniki. Jest to doskonale widoczne m.in. na przykładzie gmachu Technologii Chemicznej, gdzie od kilku lat trwają prace remontowo-modernizacyjne, mające na celu przywrócenie świetności elewacjom i adaptację wnętrz na nowoczesne laboratoria. Istotnym elementem tych działań jest rewaloryzacja holu wejściowego i głównej auli wykładowej. Przeprowadzone prace wykonano w oparciu o badania historyczno-konserwatorskie. Dzięki zachowanemu oryginalnemu projektowi prof. Czesława Przybylskiego możliwa była przestrzenna rekonstrukcja audytorium i przywrócenie pierwotnego układu wnętrzom holu wejściowego. Użycie nowoczesnych rozwiązań technologicznych i materiałowych nadało wnętrzom współczesny charakter, bez znamion stylizacji, przy jednoczesnym odtworzeniu cech charakterystycznych projektu prof. Przybylskiego. Dobra współpraca pomiędzy administratorami gmachu, architektem, historykiem architektury i służbami konserwatorskimi zaowocowała dobrym efektem końcowym – przywróceniem wartości architektonicznych przy jednoczesnym podniesieniu walorów funkcjonalnych zabytkowemu gmachowi Technologii Chemicznej, wybitemu przedstawicielowi przedwojennego warszawskiego modernizmu.
Rewaloryzacja zabytkowego Gmachu Technologii Chemicznej w zespole Politechniki Warszawskiej
Gmach Technologii Chemicznej powstał w latach 30. XX wieku. Jest jednym z dwóch gmachów, autorstwa ówczesnego dziekana Wydziału Architektury – prof. Czesława Przybylskiego, wchodzących w skład zabytkowego zespołu Politechniki Warszawskiej. Gmach zaprojektowano z uwzględnieniem specyficznych rozwiązań funkcjonalnych i technologicznych, w oparciu o najnowsze wówczas wzorce europejskie i amerykańskie. W architektonicznej formie Przybylski nawiązał do geometrycznych nurtów awangardowych. W wieloczłonowej, kaskadowo spiętrzonej bryle wydobył elementy strukturalne, potraktowane w sposób rzeźbiarski, przy jednoczesnym zachowaniu jedności funkcji i formy. Całość wpisała się w bryłowo-fakturowy warszawski funkcjonalizm nurtu „szarej cegły”. Gmach uległ znacznym zniszczeniom w czasie Powstania Warszawskiego (zniszczenia stropów, wypalenie wnętrz). Powojenna odbudowa i modernizacje nastawione były na usprawnienie i intensyfikację funkcji utylitarnych, z pominięciem odtworzeń pierwotnych układów i historycznego wystroju. Ostatnie dekady przyniosły zmianę podejścia do zabytkowych gmachów Politechniki. Jest to doskonale widoczne m.in. na przykładzie gmachu Technologii Chemicznej, gdzie od kilku lat trwają prace remontowo-modernizacyjne, mające na celu przywrócenie świetności elewacjom i adaptację wnętrz na nowoczesne laboratoria. Istotnym elementem tych działań jest rewaloryzacja holu wejściowego i głównej auli wykładowej. Przeprowadzone prace wykonano w oparciu o badania historyczno-konserwatorskie. Dzięki zachowanemu oryginalnemu projektowi prof. Czesława Przybylskiego możliwa była przestrzenna rekonstrukcja audytorium i przywrócenie pierwotnego układu wnętrzom holu wejściowego. Użycie nowoczesnych rozwiązań technologicznych i materiałowych nadało wnętrzom współczesny charakter, bez znamion stylizacji, przy jednoczesnym odtworzeniu cech charakterystycznych projektu prof. Przybylskiego. Dobra współpraca pomiędzy administratorami gmachu, architektem, historykiem architektury i służbami konserwatorskimi zaowocowała dobrym efektem końcowym – przywróceniem wartości architektonicznych przy jednoczesnym podniesieniu walorów funkcjonalnych zabytkowemu gmachowi Technologii Chemicznej, wybitemu przedstawicielowi przedwojennego warszawskiego modernizmu.
Rewaloryzacja zabytkowego Gmachu Technologii Chemicznej w zespole Politechniki Warszawskiej
Anna Wagner (author)
2018
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
Architektura Politechniki Warszawskiej
| UB Braunschweig | 2001
Prace naukowe - Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej
| TIBKAT | 1.1999/2000(2001) -