A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
شناسایی نشانگرهای پایداری زیستمحیطی کشاورزی خانوادگی کوچک-مقیاس با استفاده از روش دلفی فازی
چکیده رویکرد کشاورزی پایدار معطوف به ایجاد و تقویت ویژگیهای پایداری در نظامهای بهرهبرداری کشاورزی است. نخستین گام حرکت به سوی پایداری نظامهای بهرهبرداری کشاورزی، پرداختن به مسائل زیستمحیطی آنها است. با توجه به تعدد واحدهای بهرهبرداری کشاورزی خانوادگی کوچک-مقیاس در بخش کشاورزی ایران، شناسایی و حل مسائل پایداری این نظام ضرورتی برای پایداری بخش کشاورزی و جامعه روستایی کشور بهشمار میرود. بنابراین شناسایی و بهرهگیری از نشانگرهایی که برای سنجش پایداری نظام بهرهبرداری کشاورزی خانوادگی کوچک-مقیاس مناسب باشند، ضروری بنظر می رسد که هدف این تحقیق می‌باشد. این تحقیق از نوع تحلیلی -اکتشافی است که در آن از مطالعات اسنادی و از روش تحلیل دلفی فازی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق متخصصان دانشگاه، مؤسسات تحقیقات و دستگاههای اجرایی بودند که 15 نفر از آنها با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه نیمهساختارمند برای بخش کیفی تحقیق و پرسشنامه ساختارمند با سوالات بسته پاسخ در قالب طیف لیکرت پنج گزینهای برای دورهای دوم و سوم تحلیل دلفی و فازی سازی داده‌ها ( بخش کمی تحقیق) بود. بر اساس نتایج تحقیق، از میان 76 نشانگر مستخرج از مطالعات اسنادی و پیشنهادی پانل متخصصان در بخش کیفی تحقیق، تعداد 28 نشانگر در قالب 10 مقوله شامل: اقلیم، منابع ارضی، منابع آب، استفاده از آب، نظام کشت، کاربرد نهادههای زراعی، کاربرد فناوری نوین، مدیریت بقایای محصول، ازدستدادن و تخریب منابع و وقوع بلایای طبیعی برای سنجش پایداری زیستمحیطی کشاورزی خانوادگی کوچک-مقیاس ایران شناسائی شدند .
شناسایی نشانگرهای پایداری زیستمحیطی کشاورزی خانوادگی کوچک-مقیاس با استفاده از روش دلفی فازی
چکیده رویکرد کشاورزی پایدار معطوف به ایجاد و تقویت ویژگیهای پایداری در نظامهای بهرهبرداری کشاورزی است. نخستین گام حرکت به سوی پایداری نظامهای بهرهبرداری کشاورزی، پرداختن به مسائل زیستمحیطی آنها است. با توجه به تعدد واحدهای بهرهبرداری کشاورزی خانوادگی کوچک-مقیاس در بخش کشاورزی ایران، شناسایی و حل مسائل پایداری این نظام ضرورتی برای پایداری بخش کشاورزی و جامعه روستایی کشور بهشمار میرود. بنابراین شناسایی و بهرهگیری از نشانگرهایی که برای سنجش پایداری نظام بهرهبرداری کشاورزی خانوادگی کوچک-مقیاس مناسب باشند، ضروری بنظر می رسد که هدف این تحقیق می‌باشد. این تحقیق از نوع تحلیلی -اکتشافی است که در آن از مطالعات اسنادی و از روش تحلیل دلفی فازی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق متخصصان دانشگاه، مؤسسات تحقیقات و دستگاههای اجرایی بودند که 15 نفر از آنها با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه نیمهساختارمند برای بخش کیفی تحقیق و پرسشنامه ساختارمند با سوالات بسته پاسخ در قالب طیف لیکرت پنج گزینهای برای دورهای دوم و سوم تحلیل دلفی و فازی سازی داده‌ها ( بخش کمی تحقیق) بود. بر اساس نتایج تحقیق، از میان 76 نشانگر مستخرج از مطالعات اسنادی و پیشنهادی پانل متخصصان در بخش کیفی تحقیق، تعداد 28 نشانگر در قالب 10 مقوله شامل: اقلیم، منابع ارضی، منابع آب، استفاده از آب، نظام کشت، کاربرد نهادههای زراعی، کاربرد فناوری نوین، مدیریت بقایای محصول، ازدستدادن و تخریب منابع و وقوع بلایای طبیعی برای سنجش پایداری زیستمحیطی کشاورزی خانوادگی کوچک-مقیاس ایران شناسائی شدند .
شناسایی نشانگرهای پایداری زیستمحیطی کشاورزی خانوادگی کوچک-مقیاس با استفاده از روش دلفی فازی
مختار بهادری (author) / شاپور ظریفیان (author) / حسین کوهستانی (author) / خلیل کلانتری (author)
2018
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
ارزیابی برش پذیری ماسه سنگ قرمز فوقانی با استفاده از آزمون برش خطی کوچک مقیاس
| DOAJ | 2018
کاربست اصول کشاورزی شهری در مقیاس محلات نمونۀ موردی: محلۀ امام‌زاده یحیی در تهران
| DOAJ | 2019
شناسایی عوامل موثر بر کیفیت طراحی نمای ساختمان‌ها واولویت‌بندی آنها؛ با رویکرد فازی
| DOAJ | 2022
محاسبه کارایی زیستمحیطی در صنایع انرژی‌بر ایران با استفاده از رویکرد تابع فاصله جهت‌دار
| DOAJ | 2015