A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
ZRÓWNOWAŻONA REWITALIZACJA BUDYNKÓW ZABYTKOWYCH
Proces rewitalizacji jest ściśle związane z ideą zrównoważonego rozwoju w budownictwie, ukazując jego interdyscyplinarność. Diagnostyka budynku zabytkowego, który jest rewitalizowany powinna uwzględniać zagadnienia interdyscyplinarne, wykraczające poza przyjęte powszechnie w praktyce budowlanej działania diagnostyki technicznej. Istotnym jej elementem może być ocena zdolności rewitalizacyjnej budynku, będąca sumą zdolności rehabilitacyjnej budynku i wartości jego zrównoważenia. Ocena zdolności rewitalizacyjnej budynku daje więc gruntowną wiedzę dotyczącą nie tylko wartości technicznej, materialnej budynku, ale również wartości niematerialnej, która często jest istotną wartością dodaną, pomijaną często w pracy diagnostycznej inżyniera. Określenie (lub przynajmniej oszacowanie) zdolności rewitalizacyjnej budynku użyteczności publicznej, w fazie wstępnej inwestycji, może pomóc inwestorowi w podejmowaniu kluczowych decyzji inwestycyjnych, zwracając uwagę na trudności w planowanej inwestycji i ukazując obszary potencjalnych zysków i pozytywnych oddziaływań. Ocena zdolności rewitalizacyjnej może być prowadzona na różnych poziomach. Ogólnie przeprowadzona ocena może dać wartość szacunkową zdolności rewitalizacyjnej, ukazując w procesie oceny słabe i mocne strony rewitalizowanego budynku. Prowadząc zaawansowaną diagnostykę interdyscyplinarną, w zależności od stopnia jej szczegółowości i fachowości, ocena zdolności rewitalizacyjnej może być bardziej wiarogodna i dawać bardziej obiektywne wyniki, niebędące tylko ogólnym szacunkiem. Referat przedstawia metodykę określania oceny zdolności rewitalizacyjnej budynku zabytkowego, dającej możliwość oceny zagadnień wynikających z jego zrównoważenia.
ZRÓWNOWAŻONA REWITALIZACJA BUDYNKÓW ZABYTKOWYCH
Proces rewitalizacji jest ściśle związane z ideą zrównoważonego rozwoju w budownictwie, ukazując jego interdyscyplinarność. Diagnostyka budynku zabytkowego, który jest rewitalizowany powinna uwzględniać zagadnienia interdyscyplinarne, wykraczające poza przyjęte powszechnie w praktyce budowlanej działania diagnostyki technicznej. Istotnym jej elementem może być ocena zdolności rewitalizacyjnej budynku, będąca sumą zdolności rehabilitacyjnej budynku i wartości jego zrównoważenia. Ocena zdolności rewitalizacyjnej budynku daje więc gruntowną wiedzę dotyczącą nie tylko wartości technicznej, materialnej budynku, ale również wartości niematerialnej, która często jest istotną wartością dodaną, pomijaną często w pracy diagnostycznej inżyniera. Określenie (lub przynajmniej oszacowanie) zdolności rewitalizacyjnej budynku użyteczności publicznej, w fazie wstępnej inwestycji, może pomóc inwestorowi w podejmowaniu kluczowych decyzji inwestycyjnych, zwracając uwagę na trudności w planowanej inwestycji i ukazując obszary potencjalnych zysków i pozytywnych oddziaływań. Ocena zdolności rewitalizacyjnej może być prowadzona na różnych poziomach. Ogólnie przeprowadzona ocena może dać wartość szacunkową zdolności rewitalizacyjnej, ukazując w procesie oceny słabe i mocne strony rewitalizowanego budynku. Prowadząc zaawansowaną diagnostykę interdyscyplinarną, w zależności od stopnia jej szczegółowości i fachowości, ocena zdolności rewitalizacyjnej może być bardziej wiarogodna i dawać bardziej obiektywne wyniki, niebędące tylko ogólnym szacunkiem. Referat przedstawia metodykę określania oceny zdolności rewitalizacyjnej budynku zabytkowego, dającej możliwość oceny zagadnień wynikających z jego zrównoważenia.
ZRÓWNOWAŻONA REWITALIZACJA BUDYNKÓW ZABYTKOWYCH
Wojciech TERLIKOWSKI (author)
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
Degradacja budynków zabytkowych wskutek nadmiernego zawilgocenia – wybrane problemy
| DOAJ | 2018
| DOAJ | 2016
101 najciekawszych polskich budynków dekady
| TIBKAT | 2011