A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
Podrijetlo i svojstva arhitektonskog oblika
Arhitektonski tvarni oblik potječe od prirodnih oblika, ali ga njegovo svojstvo artificijelnost izdvaja iz prirodnih oblika koji se ponašaju prema fizikalnim zakonima, bez nama poznatog cilja. Arhitektonski oblik ima uporabnu i estetsku namjenu, sadržaj i poruku, cilj mu je da se ostvari, čas proglašenja ostvarenja završenim i svog autora. Osim općeg oblika, arhitektonski oblik ima i oblik pojedinosti, podrobnosti, detalja koji najjasnije prevode opći, naglašeno geometrijski oblik u arhitektonski. Arhitektonski je oblik, uz namjenu zgrade, okoliš, organizirani prostor, matrijal, konstrukciju i tehniku izvođenja, kategorija na osnovi čijih međusobnih utjecaja u složenom procesu projekiranja i građenja kao njihov sklop nastaje arhitektonska zgrada. Arhitektonski oblik povijesno ima svoj početak i arhetipove, koji se takvi, ili u složenijemu, čak i isprepletenom obliku primjenjuju i danas, u procesu geneze. Esteska zamisao uvodi arhitektonski oblik u svijet likovnih umjetnosti i njihovih zakonitosti. Analiza kompozicija arhitektonskog oblika pokazuje dva osnovna pristupa estetskom uređenju. Jedan se provodi kao racionalno, unaprijed smišljen i može se kontrolirati, ali neznalački primijenjen može rezultirati rigidnošću. Drugi se pristup temelji na iracionalnom osjećaju i u autora skromnijega arhitektonskog potencijala može dovesi do nerazumljivosti djela. Proučavanje projektanskih metoda i analiza priznatih svjetskih i hrvatskih arhitektonskih ostvarenja ostaje jedini način autorova ulaska u materiju i pokušaja nalaženja vlastitog puta u radu.
Podrijetlo i svojstva arhitektonskog oblika
Arhitektonski tvarni oblik potječe od prirodnih oblika, ali ga njegovo svojstvo artificijelnost izdvaja iz prirodnih oblika koji se ponašaju prema fizikalnim zakonima, bez nama poznatog cilja. Arhitektonski oblik ima uporabnu i estetsku namjenu, sadržaj i poruku, cilj mu je da se ostvari, čas proglašenja ostvarenja završenim i svog autora. Osim općeg oblika, arhitektonski oblik ima i oblik pojedinosti, podrobnosti, detalja koji najjasnije prevode opći, naglašeno geometrijski oblik u arhitektonski. Arhitektonski je oblik, uz namjenu zgrade, okoliš, organizirani prostor, matrijal, konstrukciju i tehniku izvođenja, kategorija na osnovi čijih međusobnih utjecaja u složenom procesu projekiranja i građenja kao njihov sklop nastaje arhitektonska zgrada. Arhitektonski oblik povijesno ima svoj početak i arhetipove, koji se takvi, ili u složenijemu, čak i isprepletenom obliku primjenjuju i danas, u procesu geneze. Esteska zamisao uvodi arhitektonski oblik u svijet likovnih umjetnosti i njihovih zakonitosti. Analiza kompozicija arhitektonskog oblika pokazuje dva osnovna pristupa estetskom uređenju. Jedan se provodi kao racionalno, unaprijed smišljen i može se kontrolirati, ali neznalački primijenjen može rezultirati rigidnošću. Drugi se pristup temelji na iracionalnom osjećaju i u autora skromnijega arhitektonskog potencijala može dovesi do nerazumljivosti djela. Proučavanje projektanskih metoda i analiza priznatih svjetskih i hrvatskih arhitektonskih ostvarenja ostaje jedini način autorova ulaska u materiju i pokušaja nalaženja vlastitog puta u radu.
Podrijetlo i svojstva arhitektonskog oblika
Milan Čanković (author)
1994
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
Osnovna analiza urbanističko-arhitektonskog razvoja Vukovara; Kompendij dosadašnjih istraživanja
| DOAJ | 1994