A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
Autobiografizm filmowy. Rekonesans historyczno-teoretyczny
Pisząc o autobiografizmie filmowym, Podsiadło wskazuje na jego główne źródła i przywołuje refleksje teoretyczne mające wyznaczyć granice dla tego zjawiska. W pierwszej części tekstu autorka koncentruje się na tym, jak autobiografizm filmowy przejawiał się w historii kina, w jaki sposób twórca uobecnia się w swoim dziele, a jego autobiografia staje się istotnym elementem jego twórczości. Początkowo filmy autobiograficzne pojawiały się głównie na gruncie kina artystycznego (awangardy, undergroundu, kina nowych fal), jako że było ono najbardziej skłonne wyzbyć się anonimowości, a więc i wzmocnić pozycję autora. Kolejnym etapem rozwoju filmu autobiograficznego było „przejęcie” kina dokumentalnego – od cinéma-vérité, przez kino refleksywne, aż do kina coraz bardziej prywatnego, inspirowanego stylem home movies. W drugiej części tekstu Podsiadło podejmuje próbę uporządkowania bogatego materiału filmowego (zarówno dokumentalnego, jak i fabularnego), koncepcji teoretycznych i terminologicznych ograniczeń, wykorzystując kategorie trzech typów autobiograficznego „ja”: „ja” empirycznego, „ja” jako porte-parole i „ja” sylleptycznego.
Autobiografizm filmowy. Rekonesans historyczno-teoretyczny
Pisząc o autobiografizmie filmowym, Podsiadło wskazuje na jego główne źródła i przywołuje refleksje teoretyczne mające wyznaczyć granice dla tego zjawiska. W pierwszej części tekstu autorka koncentruje się na tym, jak autobiografizm filmowy przejawiał się w historii kina, w jaki sposób twórca uobecnia się w swoim dziele, a jego autobiografia staje się istotnym elementem jego twórczości. Początkowo filmy autobiograficzne pojawiały się głównie na gruncie kina artystycznego (awangardy, undergroundu, kina nowych fal), jako że było ono najbardziej skłonne wyzbyć się anonimowości, a więc i wzmocnić pozycję autora. Kolejnym etapem rozwoju filmu autobiograficznego było „przejęcie” kina dokumentalnego – od cinéma-vérité, przez kino refleksywne, aż do kina coraz bardziej prywatnego, inspirowanego stylem home movies. W drugiej części tekstu Podsiadło podejmuje próbę uporządkowania bogatego materiału filmowego (zarówno dokumentalnego, jak i fabularnego), koncepcji teoretycznych i terminologicznych ograniczeń, wykorzystując kategorie trzech typów autobiograficznego „ja”: „ja” empirycznego, „ja” jako porte-parole i „ja” sylleptycznego.
Autobiografizm filmowy. Rekonesans historyczno-teoretyczny
Magdalena Podsiadło (author)
2011
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
Dział historyczno-wojskowy (militaria)
| DataCite | 1951
Ogólnopolska Sesja Historyczno-urbanistyczna Poznań 1964 r.
| DataCite | 1965