A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
Wyznaczanie granicy płynności metodą Casagrandego i penetrometrem stożkowym
W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych granicy płynności (wL) gruntów spoistych wyznaczonej przy pomocy aparatu Casagrandego i penetrometru stożkowego dla stożków o kątach wierzchołkowych 60° i 30°. Badania przeprowadzono dla czterech podstawowych grup gruntów spoistych sklasyfikowanych ze względu na spoistość w odniesieniu do procentowej zawartości frakcji iłowej. Przeprowadzone badania wskazują, że dla gruntów spoistych o granicy płynności mniejszej od 50% różnice między granicą płynności wyznaczoną według metody Casagrandego a granicą płynności określoną stożkiem o kącie wierzchołkowym 60° są niewielkie (±3%). Dla gruntów spoistych o granicy płynności gruntu większej od 50% granica płynności wyznaczona metodą Casagrandego jest o 3–13% większa niż granica płynności określona stożkiem o kącie wierzchołkowym 60°, przy czym mniejszą różnicę uzyskano dla stożka o kącie 30°. W gruntach spoistych o zawartości frakcji iłowej mniejszej niż 5%, na przykład piaski gliniaste (clSa), ze względu na trudności w wykonaniu rowka, łatwiej wyznacza się granicę płynności przy pomocy penetrometru stożkowego niż metodą Casagrandego.
Wyznaczanie granicy płynności metodą Casagrandego i penetrometrem stożkowym
W artykule przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych granicy płynności (wL) gruntów spoistych wyznaczonej przy pomocy aparatu Casagrandego i penetrometru stożkowego dla stożków o kątach wierzchołkowych 60° i 30°. Badania przeprowadzono dla czterech podstawowych grup gruntów spoistych sklasyfikowanych ze względu na spoistość w odniesieniu do procentowej zawartości frakcji iłowej. Przeprowadzone badania wskazują, że dla gruntów spoistych o granicy płynności mniejszej od 50% różnice między granicą płynności wyznaczoną według metody Casagrandego a granicą płynności określoną stożkiem o kącie wierzchołkowym 60° są niewielkie (±3%). Dla gruntów spoistych o granicy płynności gruntu większej od 50% granica płynności wyznaczona metodą Casagrandego jest o 3–13% większa niż granica płynności określona stożkiem o kącie wierzchołkowym 60°, przy czym mniejszą różnicę uzyskano dla stożka o kącie 30°. W gruntach spoistych o zawartości frakcji iłowej mniejszej niż 5%, na przykład piaski gliniaste (clSa), ze względu na trudności w wykonaniu rowka, łatwiej wyznacza się granicę płynności przy pomocy penetrometru stożkowego niż metodą Casagrandego.
Wyznaczanie granicy płynności metodą Casagrandego i penetrometrem stożkowym
Władysław Matusiewicz (author) / Zbigniew Lechowicz (author) / Grzegorz Wrzesiński (author)
2016
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
Wyznaczanie sil dzialajacych na elementy konstrukcji
| Tema Archive | 1985
WYZNACZANIE WARTOŚCI WYPRACOWANEJ W INWESTYCJACH REALIZOWANYCH PRZEZ PODWYKONAWCÓW
| DOAJ | 2016
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA POISSON’A NA PODSTAWIE POMIARU PRĘDKOŚCI FAL AKUSTYCZNYCH
| DOAJ | 2016