A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
سنجش مؤلفههای مؤثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماعپذیری در فضایشهری (مطالعه موردی:خیابان مدرس کرمانشاه)
تعاملات اجتماعی و اجتماعپذیری در فضایشهری به علت تعامل فرمال، معنایی و عملکردی انسان با محیط، یکی از نخستین گام های درک خوشایندی فضا توسط شهروندان می باشد. اهمیت آن در فضای شهری از آن روست که کلیت شهر را به مثابۀ یک متن آشکار ساخته و امکان قرائت و خوانش این متن را فراهم می آورد. تنها در آینه تعاملات اجتماعی فضایشهری است که ابعاد ناملموس حیات مدنی از طریق نظامی از نشانه ها امکان تجلی و بروز خارجی یافته و ارزیابی مثبت یا منفی را میسر میسازد. چرا که انجام فعالیت های گوناگون در فضایشهری توسط مردم، جزئی از فرهنگ آنان به حساب می آید. پژوهش حاضر با هدف سنجش مؤلفه های مؤثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماع پذیری در فضای شهری انجام گرفته است. جامعه مورد پژوهش را کارشناسان و مردم، تشکیل داده؛ که بر این اساس جهت پاسخگویی به سؤالات پرسشنامه، افراد از روش تصادفی ساده، و کارشناسان با روش خوشه ای انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها با توجه به نتایج فرآیند SWOT، از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)و در قالب نرم افزار EXPERT CHOICE، استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که مؤلفه هایی از جمله؛ پیاده راه، ارتباط غیرکلامی و تعامل فضا و مکان؛ مؤلفههای مؤثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماعپذیری در فضایشهری را موجب میشوند. جهت دستیابی علمی و عملی به مؤلفههای مورد نظر در طراحی فضای شهری، استفاده از شاخصهایی مانند؛ سرزنده بودن، امکان مراوده بین انسانها، عمومی و خصوصی بودن فضا و غنی کردن تجربیات شهروندان، مورد نظر است.
سنجش مؤلفههای مؤثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماعپذیری در فضایشهری (مطالعه موردی:خیابان مدرس کرمانشاه)
تعاملات اجتماعی و اجتماعپذیری در فضایشهری به علت تعامل فرمال، معنایی و عملکردی انسان با محیط، یکی از نخستین گام های درک خوشایندی فضا توسط شهروندان می باشد. اهمیت آن در فضای شهری از آن روست که کلیت شهر را به مثابۀ یک متن آشکار ساخته و امکان قرائت و خوانش این متن را فراهم می آورد. تنها در آینه تعاملات اجتماعی فضایشهری است که ابعاد ناملموس حیات مدنی از طریق نظامی از نشانه ها امکان تجلی و بروز خارجی یافته و ارزیابی مثبت یا منفی را میسر میسازد. چرا که انجام فعالیت های گوناگون در فضایشهری توسط مردم، جزئی از فرهنگ آنان به حساب می آید. پژوهش حاضر با هدف سنجش مؤلفه های مؤثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماع پذیری در فضای شهری انجام گرفته است. جامعه مورد پژوهش را کارشناسان و مردم، تشکیل داده؛ که بر این اساس جهت پاسخگویی به سؤالات پرسشنامه، افراد از روش تصادفی ساده، و کارشناسان با روش خوشه ای انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها با توجه به نتایج فرآیند SWOT، از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)و در قالب نرم افزار EXPERT CHOICE، استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که مؤلفه هایی از جمله؛ پیاده راه، ارتباط غیرکلامی و تعامل فضا و مکان؛ مؤلفههای مؤثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماعپذیری در فضایشهری را موجب میشوند. جهت دستیابی علمی و عملی به مؤلفههای مورد نظر در طراحی فضای شهری، استفاده از شاخصهایی مانند؛ سرزنده بودن، امکان مراوده بین انسانها، عمومی و خصوصی بودن فضا و غنی کردن تجربیات شهروندان، مورد نظر است.
سنجش مؤلفههای مؤثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماعپذیری در فضایشهری (مطالعه موردی:خیابان مدرس کرمانشاه)
سید تاج الدین منصوری (author) / حیدر جهانبخش (author)
2016
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
سالمندان در محله: کیفیتهای فضایی - اجتماعی مؤثر بر تعاملات اجتماعی سالمندان
DOAJ | 2024
|واکاوی عوامل اجتماعی مؤثر بر زیستپذیری پایدار سکونتگاههای روستایی پیراشهری جیرفت
DOAJ | 2022
|