A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
جایگاه پوشاک سنتی درتوسعۀ گردشگری فرهنگی در ایران
گردشگری یکی از پویاترین فعالیتهای اقتصادی دوران کنونی است که نقش پر اهمیتی در توسعۀ پایدار محلی دارد. این صنعت، از سویی، گذران اوقات فراغت را فراهم آورده، و از سوی دیگر توسعه و رشد نواحی کمتر توسعه یافته و اشاعۀ فرهنگ و آیین مناطق مختلف را منجر میشود. گردشگری فرهنگی بهعنوان یکی از انواع گردشگری، نقش و اهمیت شایانی در اشاعۀ فرهنگ بومی و ملی سرزمین و فرهنگهای مختلف ایفا میکند. یکی از جاذبههای فرهنگی در جهان، پوشاک سنتی ملل مختلف است که نشانگر هویت ملی و فرهنگی، آیین و رسوم و همچنین وجه تمایز با ملل دیگر جهان است. این مقاله با هدف بازشناسی جایگاه پوشاک سنتی بهعنوان یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر صنعت گردشگری، به تحلیل پوشاک سنتی اقوام ایرانی و تأثیر فرهنگی و هنری آن در جذب گردشگران میپردازد. پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این سوال است که پوشاک سنتی اقوام ایرانی چگونه میتواند در توسعۀ گردشگری فرهنگی در ایران مؤثر باشد؟ این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به روش توصیفی-تحلیلی-پیمایشی صورت گرفته است. ابزار گردآوری اطلاعات به دو روش کتابخانهای و میدانی است که در بخش میدانی، به صورت مصاحبه با 40 نفر از پژوهشگران و خبرگان در عرصۀ گردشگری صورت گرفته است. روایی و پایایی پژوهش از طریق آزمون کرونباخ و نمونهگیری با روش گلوله برفی انجام شده است. فرضیه تحقیق مبتنی بر تأثیرگذاری مثبت پوشاک سنتی اقوام ایرانی در ابعاد و شیوههای مختلف بر گردشگری فرهنگی است. دادههای تحقیق نشان داد که با توجه به آرای خبرگان و پژوهشگران، پوشاک سنتی اقوام ایرانی بهعنوان عنصر مهمی در تعریف هویت فرهنگی در پنج بخش: ارتباطات فرهنگی، همکاریهای بینالمللی گردشگری، معرفی و عرضۀ پوشاک سنتی، تبلیغات و اشاعۀ فرهنگ بومی، میتواند بهعنوان یکی از مؤثرترین جاذبههای فرهنگی باعث شناسایی و گسترش صنعت گردشگری فرهنگی در ایران شود.
جایگاه پوشاک سنتی درتوسعۀ گردشگری فرهنگی در ایران
گردشگری یکی از پویاترین فعالیتهای اقتصادی دوران کنونی است که نقش پر اهمیتی در توسعۀ پایدار محلی دارد. این صنعت، از سویی، گذران اوقات فراغت را فراهم آورده، و از سوی دیگر توسعه و رشد نواحی کمتر توسعه یافته و اشاعۀ فرهنگ و آیین مناطق مختلف را منجر میشود. گردشگری فرهنگی بهعنوان یکی از انواع گردشگری، نقش و اهمیت شایانی در اشاعۀ فرهنگ بومی و ملی سرزمین و فرهنگهای مختلف ایفا میکند. یکی از جاذبههای فرهنگی در جهان، پوشاک سنتی ملل مختلف است که نشانگر هویت ملی و فرهنگی، آیین و رسوم و همچنین وجه تمایز با ملل دیگر جهان است. این مقاله با هدف بازشناسی جایگاه پوشاک سنتی بهعنوان یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر صنعت گردشگری، به تحلیل پوشاک سنتی اقوام ایرانی و تأثیر فرهنگی و هنری آن در جذب گردشگران میپردازد. پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این سوال است که پوشاک سنتی اقوام ایرانی چگونه میتواند در توسعۀ گردشگری فرهنگی در ایران مؤثر باشد؟ این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به روش توصیفی-تحلیلی-پیمایشی صورت گرفته است. ابزار گردآوری اطلاعات به دو روش کتابخانهای و میدانی است که در بخش میدانی، به صورت مصاحبه با 40 نفر از پژوهشگران و خبرگان در عرصۀ گردشگری صورت گرفته است. روایی و پایایی پژوهش از طریق آزمون کرونباخ و نمونهگیری با روش گلوله برفی انجام شده است. فرضیه تحقیق مبتنی بر تأثیرگذاری مثبت پوشاک سنتی اقوام ایرانی در ابعاد و شیوههای مختلف بر گردشگری فرهنگی است. دادههای تحقیق نشان داد که با توجه به آرای خبرگان و پژوهشگران، پوشاک سنتی اقوام ایرانی بهعنوان عنصر مهمی در تعریف هویت فرهنگی در پنج بخش: ارتباطات فرهنگی، همکاریهای بینالمللی گردشگری، معرفی و عرضۀ پوشاک سنتی، تبلیغات و اشاعۀ فرهنگ بومی، میتواند بهعنوان یکی از مؤثرترین جاذبههای فرهنگی باعث شناسایی و گسترش صنعت گردشگری فرهنگی در ایران شود.
جایگاه پوشاک سنتی درتوسعۀ گردشگری فرهنگی در ایران
پروانه قاسمیان دستجردی (author) / کورش شاپوری (author)
2022
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0