Türkiye genelinde ortaya çıkan düzensiz kentleşme olgusu, benzer biçimde Bolu'da da tarihsel- kültürel fiziksel yapı süreç içinde yok edilerek karışık yaşam alanları kente egemen olmuştur. Kentin fiziksel yapısındaki değişim 1940'lı yıllarda başlamıştır. O yıllarda meydana gelen deprem sonucu hasara uğrayan yapılarla birlikte eski yapılar tarihe ve kültüre sahip çıkılmayarak yıkılmıştır. Yapılar onarılarak yeniden kullanıma ve görsel duruma yönelik düzenlenmiş olsaydı kentin özellikle merkezi daha çekici olabilirdi. Kentin fiziksel formu, çevreleyen doğal yapının gerisinde kalmakta; kent içi imar düzeninde olumsuzluklar özellikle sosyal donanım alanlarında yetersizlikleri bulunmaktadır. Bolu kentinin yer aldığı alan; aktif deprem kuşağı üzerinde olup oturmamış ve yerleşmemiştir. Tektonik bakımdan hareketli olan bu bölge, kentsel alanları da etkisi altına almıştır. "Kuzey Anadolu Fayı" nın varlığı ile şekillenen jeolojik yapı, Bolu kentini birinci derecede riskli bir deprem bölgesi durumuna getirmiştir. Deprem bölgesinde olması kentteki yapılaşmayı etkilemektedir. 1999 Depremi sonrası yapılaşmanın bir süre duraksama geçirdiği, daha sonra canlanmaya başladığı ve deprem sonrası inşa edilen konutlar bölgesinin model oluşturması yönünden kentte olumlu etkisi olduğu belirtilmektedir.1999 Depremi sonrası ortaya çıkan yeni yerleşmeler dışındaki konut alanlarında, özellikle merkeze yakın bazı mahalleler, kendi haline bırakılmış köhneleşmiş yapılar ve yetersiz altyapıyla yaşanılabilir durumda değildir. Özellikle Kentin kurucu ve eski mahalleleri olan bu yerleşmelerde, yapılaşma ekonomik durumla ilişkili olarak, başlangıçta gelişmenin doğru şekilde olmadığı, konut alanlarının arsaları küçük tutulmuş ve düzgün bir yapılaşma ortaya çıkmamıştır. Özellikle ilin köylerinden gelenlerin yerleştiği bu alanlarda oturanların, sosyo-ekonomik ve kültürel düzeyleri yerleşmelerde, yeni bir imar planı düzeni içinde kentsel yenilenmenin yapılması kaçınılmaz olarak görülmektedir. yeterli olmaması nedeniyle gelişmemiş mahallelerdir. Bu ; In the face of unplanned urbanization emerging throughout Turkey, historicalcultural physical structure has been demolished in Bolu and complicated residential areas predominated the city. The change in the physical structure of the city started in the 1940s. Old buildings and buildings damaged as a result of the earthquake that happened in the 1940 were demolished without protecting the history and culture of the city. Especially the city center could be more attractive if the buildings had been repaired and rearranged for use with aesthetic concerns. Physical form of the city falls behind the natural structure surrounding it and the city center suffers from problems in the zoning order and from insufficiencies especially in terms of social reinforcement areas. The area where the city of Bolu is located is on the seismic belt and has not been settled yet. This area, which is tectonically active, influences the urban areas. The geological structure shaped with the existence of "Northern Anatolia Fault Line" turned the city of Bolu into a first degree seismic zone. The fact that the city is in the earthquake zone affects the housing in the city. It is stated that housing paused for a time after the earthquake of 1999, and resumed after a while and the residential area built after the earthquake had a positive effect on the city by setting an example. Some old residential areas especially the ones close to the city center (excluding the new settlements emerged after the earthquake of 1999) are not in a livable situation with abondoned and slummed buildings that were abandoned and slummed and with insufficient infrastructure. Especially in these neighborhoods, which are among the founding and old neighborhoods of the city housing, housing did not develop appropriately at the beginning due to inadequate economic condition, the plots of the residence area were kept small and inaccurate housing emerged. The neighborhoods, which are settled by peasants from villages affiliated to the province, are underdeveloped because their residents have low socio-economic and cultural background. It seems inevitable to implement urban transformation within a new master plan for these settlements.