A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
Teisinė žemės nuosavybės reikšmė teritorijų planavimui
The paper discusses territory planning and land reform during the period of the independence of Lithuania since 1990. With the beginning of unplanned land restitution private land parcels were formed chaotically. These parcels were not adapted to any developement prospects except farming. So proper planning of these parcels meant a new period of territory planning. An unproper legal system regulating private and state interests in territory planning resulted in such negative processes as fragmentation of farming lands, urban sprawl, unjustified expansion of urban lands. According to this situation, land reallocation principles are suggested that can help to combine private and state interests in the territory planning process. Santrauka 1990 m. atkūrus Lietuvos nepriklausomybę prasidėjo nauji žemės reformos ir teritorijų planavimo procesai. Pradėjus vykdyti žemės pertvarkymo procesą susiformavo naujos privačios žemėtvarkos struktūros. Dėl neprincipingų teisinių nuostatų žemės sklypai formuojami neplaningai, neįvertinant perspektyvaus jų naudojimo. Jų tolesnis vystymas dėl netobulo teisinių valstybės ir privačių interesų suderinimo teritorijų planavimo srityje palaipsniui formuoja tokius neigiamus reiškinius kaip: žemės ūkio teritorijų skaidymas, augantis miestų išdrikimas, nepagrįsta urbanizuojamų teritorijų plėtra. Viena iš galimybių sprendžiant šias problemas galėtų būti nuosavybės teisių pertvarkymas, įvertinant teisingai tiek privačių savininkų, tiek visuomenės interesus. First Published Online: 22 May 2013 Reikšminiai žodžiai: žemės reforma, nuosavybė, teritorijų planavimas, žemės tvarkymas, proporcingumo principas.
Teisinė žemės nuosavybės reikšmė teritorijų planavimui
The paper discusses territory planning and land reform during the period of the independence of Lithuania since 1990. With the beginning of unplanned land restitution private land parcels were formed chaotically. These parcels were not adapted to any developement prospects except farming. So proper planning of these parcels meant a new period of territory planning. An unproper legal system regulating private and state interests in territory planning resulted in such negative processes as fragmentation of farming lands, urban sprawl, unjustified expansion of urban lands. According to this situation, land reallocation principles are suggested that can help to combine private and state interests in the territory planning process. Santrauka 1990 m. atkūrus Lietuvos nepriklausomybę prasidėjo nauji žemės reformos ir teritorijų planavimo procesai. Pradėjus vykdyti žemės pertvarkymo procesą susiformavo naujos privačios žemėtvarkos struktūros. Dėl neprincipingų teisinių nuostatų žemės sklypai formuojami neplaningai, neįvertinant perspektyvaus jų naudojimo. Jų tolesnis vystymas dėl netobulo teisinių valstybės ir privačių interesų suderinimo teritorijų planavimo srityje palaipsniui formuoja tokius neigiamus reiškinius kaip: žemės ūkio teritorijų skaidymas, augantis miestų išdrikimas, nepagrįsta urbanizuojamų teritorijų plėtra. Viena iš galimybių sprendžiant šias problemas galėtų būti nuosavybės teisių pertvarkymas, įvertinant teisingai tiek privačių savininkų, tiek visuomenės interesus. First Published Online: 22 May 2013 Reikšminiai žodžiai: žemės reforma, nuosavybė, teritorijų planavimas, žemės tvarkymas, proporcingumo principas.
Teisinė žemės nuosavybės reikšmė teritorijų planavimui
Ramanauskas, Evaldas (author)
2009-06-30
doi:10.3846/13921630.2009.33.82-91
Journal of Architecture and Urbanism; Vol 33 No 2 (2009); 82-91 ; 2029-7947 ; 2029-7955
Article (Journal)
Electronic Resource
English
DDC:
710