A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
A platform for research: civil engineering, architecture and urbanism
ارزیابی بخار آب قابل بارش داده های ERA-Interim و NCEP-NCAR با رادیوسوند برای ایستگاه شیراز
بخار آب نقش مهمی در ترازمندی رطوبتی جو و نیز فرآیند بارش در لایه پایینی وردسپهر ایفا می‌کند. در این مطالعه، روند تغییرات بخار آب قابل بارش که جمع بخار آب در لایه‌های مختلف میباشد، با استفاده از داده‌های رادیوسوند برای ایستگاه همدیدی شیراز برای دوره ۲۰۱۷-۱۹۹۰ تحلیل شده است. همچنین داده‌های بازتحلیل پایگاه داده NCEP-NCAR و ERA- Interim از مرکز ECMWF دریافت و جهت مقایسه مورد استفاده قرار گرفتند. با استفاده از آماره آزمون من-کندال، روند معنی‌داری در بخار آب قابل بارش داده‌های رادیوسوند و ECMWF برای تمامی ماه‌ها (به جز داده‌های رادیوسوند در ماه اوت) مشاهد نشد. روند بخار آب قابل بارش داده‌های رادیوسوند برای بیش‌تر ماه‌ها کاهشی و غیرمعنی‌دار میباشد. اما آزمون‌های شیب خط و من-کندال هر دو نشان دادند که روند سالانه داده‌های NCEP-NCAR معنی‌دار و افزایشی است. نرخ کاهشی و افزایشی بخار آب قابل بارش داده‌های رادیوسوند و NCEP-NCAR به ترتیب 29/0 و 52/0 میلیمتر در هر دهه است. برای تمامی ماه‌ها (به جز آوریل)، بین داده‌های رادیوسوند و ERA- Interim یک همبستگی مثبت در سطح معنی‌داری %۵ وجود دارد. اما ضریب همبستگی پیرسون برای NCEP-NCAR برای هیچ یک از ماه‌ها معنی‌دار نیست. تفاوت میانگین داده‌های بخار آب قابل بارش ERA- Interim و NCEP-NCAR به ترتیب کم برآوردی و بیش برآوردی را نشان میدهند. جذر میانگین مربعات خطا میان داده‌های رادیوسوند و ERA- Interim به طور کلی کم‌تر از NCEP-NCAR است. در مجموع، داده‌های ERA- Interim دقت بالاتری دارند و با داده‌های رادیوسوند سازگارتر میباشند.
ارزیابی بخار آب قابل بارش داده های ERA-Interim و NCEP-NCAR با رادیوسوند برای ایستگاه شیراز
بخار آب نقش مهمی در ترازمندی رطوبتی جو و نیز فرآیند بارش در لایه پایینی وردسپهر ایفا می‌کند. در این مطالعه، روند تغییرات بخار آب قابل بارش که جمع بخار آب در لایه‌های مختلف میباشد، با استفاده از داده‌های رادیوسوند برای ایستگاه همدیدی شیراز برای دوره ۲۰۱۷-۱۹۹۰ تحلیل شده است. همچنین داده‌های بازتحلیل پایگاه داده NCEP-NCAR و ERA- Interim از مرکز ECMWF دریافت و جهت مقایسه مورد استفاده قرار گرفتند. با استفاده از آماره آزمون من-کندال، روند معنی‌داری در بخار آب قابل بارش داده‌های رادیوسوند و ECMWF برای تمامی ماه‌ها (به جز داده‌های رادیوسوند در ماه اوت) مشاهد نشد. روند بخار آب قابل بارش داده‌های رادیوسوند برای بیش‌تر ماه‌ها کاهشی و غیرمعنی‌دار میباشد. اما آزمون‌های شیب خط و من-کندال هر دو نشان دادند که روند سالانه داده‌های NCEP-NCAR معنی‌دار و افزایشی است. نرخ کاهشی و افزایشی بخار آب قابل بارش داده‌های رادیوسوند و NCEP-NCAR به ترتیب 29/0 و 52/0 میلیمتر در هر دهه است. برای تمامی ماه‌ها (به جز آوریل)، بین داده‌های رادیوسوند و ERA- Interim یک همبستگی مثبت در سطح معنی‌داری %۵ وجود دارد. اما ضریب همبستگی پیرسون برای NCEP-NCAR برای هیچ یک از ماه‌ها معنی‌دار نیست. تفاوت میانگین داده‌های بخار آب قابل بارش ERA- Interim و NCEP-NCAR به ترتیب کم برآوردی و بیش برآوردی را نشان میدهند. جذر میانگین مربعات خطا میان داده‌های رادیوسوند و ERA- Interim به طور کلی کم‌تر از NCEP-NCAR است. در مجموع، داده‌های ERA- Interim دقت بالاتری دارند و با داده‌های رادیوسوند سازگارتر میباشند.
ارزیابی بخار آب قابل بارش داده های ERA-Interim و NCEP-NCAR با رادیوسوند برای ایستگاه شیراز
امین شیروانی (author) / حسن نوروزی (author)
2019
Article (Journal)
Electronic Resource
Unknown
Metadata by DOAJ is licensed under CC BY-SA 1.0
ارزیابی دقت مدل‌های NMME در پیش‌بینی بارش ماهانه (مطالعه موردی: حوضه سفیدرود)
| DOAJ | 2019
پیکربندی بهینه مدل اقلیمی RegCM4. 7 برای پیش‌بینی هفتگی بارش سه رخداد حدی مارس و آوریل 2019)
| DOAJ | 2021